So sudden, off me,
My sphere of life,
Whose attraction,
Which dream, and what
Great craving was it that
Snatched you from me?
For whom was
In this heart
So much love,
So intense affinity,
An eternal stream of
Profound affections,
Whose cursed look
Did burn all this world
Of my dreams and desires? ?
This is a translation of the poem
ସଖୀ-01 (Sakhi_01)/Odia Poem
by
Subhas Chandra Chakra
Moons keep waxing and waning.
Revered Stephen is no more.
None understands pure virtuous heart!
ଅଧା ଅଧା ଗୀତି କଥା ଆମଅଧା ପ୍ରୀତିଅଧା ଲିପିଅଧା ଅଧା ଛାତି ର ସପନ ।।
ସବୁତକ ଲୁହ,ଯେତେ ଯେତେଦୂରତା ର ନୀଳ ନଈ ପାଣି ।।ଅୟୁତ ନିଦାଘ ତୃଷ୍ନାଅତୀତରମୋହ ମହ ମହଲାଗୁଥିଲାସତେ ଅବା ସପନ ଦେଖୁଚି!ଆମେ ଯେଉଁ ପାହାଡ଼ ବୁକୁରେ,କଣ୍ଟକିତ ଗଡାଣି ରାସ୍ତାରେ,ବାରଂବାର ମାଟି ଛୁଉଁଥିଲେ…..ସେଇ ଘାସ ଗାଲିଚାରେସତେ ଅବା ତୁମରି କୋଳରେମଥା ରଖି ଘୁମେଇ ପଡୁଛି…..ଯେମିତିକା ତୁମ ମହ ମହବାସ୍ନାରେ ବିଭୋରମନ ମୋର ସପନ ଦେଖୁଛି।।ମୋ ମଥାର ଶୀତଳ କେଶରେପହଁରୁଚି ତମ ଟିକି, ଉଷୁମ ଅଂଗୁଳି….ଧୀରେଧୀରେ ସଞ୍ଚରି ଯାଉଛିଅଦିନିଆ କଳା ମେଘ-ମୋ ପ୍ରଣୟ ଆକାଶଆଷାଢୀ ଛାତିରେ ।।।
ମୁଁ ତ ଜଳୁଥିଲି ମୋରସ୍ମଋତି ର ଜୂଇ ରେ..।।ବର୍ଷ ବର୍ଷ ତମ ସ୍ୱରନ ଶୁଣିବା ନେଇ,ଭିତର ଟା ଏକା ଏକାଯାଇଥିଲା ହୋଇ..।।ଏ ବେଳା ରେ ବହୁ ଦୂରେତୁମ କୁଆଁ ସ୍ୱନମୋ ପାଇଁ ଦେବକୀ-ଗର୍ଭଅଷ୍ଟମ ସନ୍ତାନ..।।ଦୂର ବୃନ୍ଦାବନେ ମୋରସୁପ୍ତ ଅଭିଳାଷ,ଅତୃପ୍ତି ର ମର୍ମଦାହଜ୍ୱାଳା ଅବଶୋଷ—ପଲକରେ ଶେଷ ହେବ ।ଶୁଭିଲା ଓଁ କାରଦୂର ଚକ୍ରବାଳେ ତୁମକୁଆଁ କୁଆଁ ସ୍ୱର..।।
