de lucht was vreemd, ik hoop dat ik heel blijf
Ik hoor achter mijn oren het fluisteren van een man
Ik stopte en wilde graag weten
wie hij was en waarom hij ook rondwandelde?
Ik draaide me voorzichtig om, maar niemand om te zien
vreemde gebeurtenissen gebeuren hier
wilde dat ik zo snel mogelijk kon vluchten
Het lukte niet, ik werd gewurgd door een zaadje
het kleinste zaad…. een ZAAD? !
of was het gewoon een wiet?
Ik kon niet bewegen, vooruit of achteruit
opeens zag ik mijn achtertuin
WAT? ! Mijn eigen achtertuin hier in het donkere bos?
De trouwe erf hoorde mijn geschreeuw en kwam om me te redden
van diep in mij wist ik dat dat de Heer was
Hij sprak tot mij:
Sylvia, dat zaad dat ik je gaf
toen je geliefde moeder je vroeg om een evangelist te worden
Ik heb je eeuwig gezegend, dus verwaarloos je belofte niet
gebruik dat zaad constant gevuld met lof
dan zou het kwaad er niet in stappen en het als zijn schuilplaats gebruiken
je weet dat ik altijd bij je in de buurt ben als je Genade….
This is a translation of the poem
The Tiniest Seed….
by
Sylvia Frances Chan