groeide op in een intieme sfeer van liefde
ging naar een privé basisschool,
de leraren ontvingen haar met liefde,
ze ging door naar junior-senior high,
ingeschreven aan de rechtenfaculteit
verliefd geworden
met een heel knappe jongen
maar helaas, hij werd verliefd op een ander,
diepste verdriet, haar tienerliefde,
ze nam niet de moeite,
ze werd verliefd op een ander,
ingeschreven aan een universiteit
de afdeling rechten,
de diepste wens van mama,
kwam er nog een gelukzaligheid,
een zeer intelligente man kwam in haar leven,
vroeg haar om zijn vrouw te zijn,
hij vroeg haar literatuur te studeren,
aangezien hij volledig bezig was met medische inzichten,
zij…. literatuur? !
dit zag eruit als een fout
zonder mentale angst
maar
een numerus fixus
eerst pré-examens moesten doen,
grootste geluk nodig
Ja! Ze is geslaagd!
vanaf dat moment is haar studie net begonnen,
ze moest 5 jaar lang leren,
na deze prettige maar moeilijke opleiding,
vervolgde met afstudeerdag
Hoera!
Vieringen volgden na vieringen,
in de tussentijd,
hoewel nog op zeer jonge leeftijd,
ze was verloofd
de hele tijd waren ze verliefd
ze geloven in de enige God hierboven,
ze genieten nog steeds
hun betoverende leven, elkaars liefde bewonderend,
hem en haar aanbidden,
hun leven lang,
zingen nog steeds hun gezamenlijke lied:
op God vertrouwen we,
verlossing en vergeving en ware liefde,
is nodig,
Nu in de eerste persoon meervoud
we bidden ons gebed
aan de enige God,
op deze plek
of ergens anders….
© Sylvia Frances Chan – Alle rechten voorbehouden
Anno Domini vrijdag 3 juli 2020 – Nederlandse middag
This is a translation of the poem
In The Third Person….
by
Sylvia Frances Chan